У пачатку імпрэзы для трох дзясяткаў выпускнікоў-музыкантаў як наказ прагучалі натхёныя радкі з паэмы Якуба Коласа "Сымон-музыка"... Палілася чароўная музыка... А затым кожны атрымаў свой доўгачаканы дыплом.
З прывітальным словам да прысутных звярнуўся дырэктар Дзяржаўнага літаратурна-мемарыяльнага музея Якуба Коласа Аляксандр Васільевіч Храмы, які шчыра павіншаваў музыкаў і адзначыў, што дзверы Дома-музея Якуба Коласа заўсёды гасцінна расчынены для іх. А ў якасці памятнага падарунка кожны атрымаў ад музея эксклюзіўныя наборы гістарычных паштовак з відамі мясцін, дзе бываў Якуб Колас.
Праўнучка Якуба Коласа, галоўны захавальнік фондаў Дзяржаўнага літаратурна-мемарыяльнага музея Якуба Коласа Васіліна Валер'еўна Міцкевіч таксама звярнулася да віноўнікаў падзеі. Яна расказала, як ставіўся да музыкі народны паэт:
- Святочнае мерапрыемства невыпадкова адбываецца ў гасцінным доме Песняра, бо Якуб Колас заўсёды любіў музыку.
Вельмі добра валодаў скрыпкай - навучыўся граць на ёй падчас навучання ў Нясвіжскай настаўніцкай семінарыі.
Калі жыў тут у Мінску, у доме на Вайсковым завулку, які, на жаль, не захаваўся, бо быў разбураны ў пачатку вайны, то над яго ложкам заўсёды вісела скрыпка, і паэт вельмі часта здымаў яе, каб паіграць. Цудоўным голасам валодала жонка Якуба Коласа Марыя Дзмітрыеўна Міцкевіч, спяваў вельмі добра і сам Пясняр, а таксама брат жонкі Аляксандр Каменскі.
У нашым музеі захоўваецца скрыпка, але яна належала не самому Якубу Коласу, а яго свату, вядомаму дзіцячаму пісьменніку Янку Маўру. Ёсць у нас і ўнікальны раяль пачатку мінулага стагоддзя, на якім многія з вас ужо змаглі паіграць. Яго ён набыў для сваіх унукаў, таму што разумеў карысць і вартасць музычнай адукацыі. Я магу сказаць, што у кожным пакаленні коласавых нашчадкаў ёсць тыя, хто добра валодае тым, ці іншым музычным інструментам і мае музычную адукацыю.
Сам Колас вельмі любіў слухаць музыку, асабліва па радыё (амаль у кожным пакоі дома стаяў радыёпрыёмнік). Пясняр любіў народную музыку а таксама царкоўныя хоры, бо лепшыя спевакі ў той час спявалі менавіта там. Радкі з аднаго з лепшых твораў Якуба Коласа - "Сымон-музыка" - адкрылі нашу імпрэзу. У вобразе таленавітага хлопчыка - музыкі - можна ўбачыць і самога Коласа.
Многія беларускія кампазітары звярталіся да творчасці класіка, пісалі музыку на яго цудоўныя вершы. І нам будзе вельмі прыемна, калі хто-небудзь з вас напіша творы на тэксты Якуба Коласа - яны будуць захоўвацца ў фондах нашага музея для наступных пакаленняў.
Васіліна Валер'еўна цёпла павіншавала выпускнікоў і адзначыла, што супрацоўнікі музея заўсёды рады бачыць іх у гасцінным доме класіка беларускай літаратуры.
Дырэктар Рэспубліканскай гімназіі-каледжа пры Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі Аляксандр Яўгенавіч Палякоў, звяртаючыся да сваіх выпускнікоў, параўнаў іх з брэменскімі музыкамі, маючы на ўвазе, як праходзіць выпускны: "Наш ковёр - цветочная поляна, наши стены - сосны-великаны, наша крыша - небо голубое, наше счастье жить такой судьбою". І дадаў, што кожны выпускнік марыць аб такой казачна-цудоўнай імпрэзе. Аляксандр Яўгенавіч пажадаў маладым музыкам назаўсёды захаваць імкненне да творчасці і гарэнне душы.
Імпрэза працягнулася рамантычнай фотасесіяй на фоне мемарыяльнай сядзібы і квітнеючага Коласава нападворка.